NewYorkPolonia :: Informator polonijny w USA :: Polacy w Nowym Jorku :: New York Polonia :: Wiadomości, wydarzenia, ogłoszenia, forum

Młode pokolenie na dawnych ziemiach II RP - migawki z naszego tu życia

Data wstawienia: 14 stycznia, 2010

Stanisław Szybalski, nasz stały i stary autor, który lata emeryckie postanowił spędzić na Florydzie, czyli tam, gdzie jest wysoki standard życia, ciepło prawie przez cały rok, a na pasterkę można pójść w koszuli z krótkimi rękawami, z właściwą sobie bystrością obserwuje i opisuje życie toczące się dookoła... Oto co np. wynikło z banalnej wizyty u krawcowej.

W sąsiednim powiecie – Sarasota – trzecia miejscowość na północ od naszego miasteczka i wyspy jest największe pod względem powierzchni na Florydzie miasteczko North Port. W nim znajdują się Warm Mineral Springs gdzie jest jeziorko, bogate w minerały – przeważa siarka – które ma cały rok temperaturę nie niższą jak 30-31C. Dawniej przyjeżdżali tu rodacy – do wód – które jak to twierdził mój kuzyn mu pomagały. Odwiedzając go poznaliśmy okolice, która nam się tak spodobała, że tu na zachodnim wybrzeżu Florydy osiedliliśmy się, unikając wielkiego zagęszczenia i ruchu wschodniego wybrzeża.

Później zaczęli przyjeżdżać tam rosyjscy Żydzi pamiętający wakacje w Soczi gdzie była znacznie gorsza pogoda jak na Florydzie. Kiedyś – a było to w latach chyba sześćdziesiątych czy siedemdziesiątych, gdy jako amerykański handlowiec jeździłem na Wschód - mając wolny weekend w Moskwie, chciałem tam pojechać. Był listopad. Wyśmiano mnie I powiedziano: to nie jest Floryda.

W Warm Minerl Springs miało powstać uzdrowisko z pięknym hotelem, zamiast biednych domków opasujących to jeziorko. Niestety nic z tego nie wyszło bo zabrakło chętnych z funduszami i niewiele się zmieniło.

Dawniej mieszkało tam też sporo Polaków, ale obecnie przeważają Ukraińcy, zarówno ze wschodu jak i z zachodu. Nie wiem jak to wygląda procentowo, ale są tam dwie cerkwie: prawosławna i greko-katolicka. Są to przeważnie prości ludzie jednak z aspiracjami, którzy przyjechali pod koniec lat osiemdziesiątych i później. Są tam też ludzie z Białorusi – u mnie jeden z nich z Grodna wykładał kaflami łazienkę.

Kilka dni temu dostałem telefon krawcowej, zajmującej się też przeróbkami. Zadzwoniłem i usłyszałem głos ze znajomym akcentem, więc spytałem czy jest Rosjanką. Wyjaśniła, że jest Ukrainką z "Chmielnicki”. Wyjaśniła, że to jest w okolicach Tarnopola, więc powiedziałem, że jestem ze Lwowa i mam pojęcie, gdzie to jest. Ucieszyła się i powiedziała – teraz rozmawialiśmy po rosyjsku – że jestem też Ukraińcem. Wyjaśniłem jej że nie, że jestem Polakiem i że przed wojną Lwów miał 65% Polaków, 26% Żydów i tylko 6% Ukraińców. Była bardzo zdziwiona. Powiedziałem jej, że przed wojną i przez wiele wieków to była Polska; ona nigdy o tym nie słyszała. Po polsku mało rozumiała, ale jej szefowa rzekomo dobrze mówi po polsku, tyle że jej w zakładzie nie było, jak również kilka dni później, kiedy zawiozłem do przeróbki spodnie. Zobaczymy ją może jak pojedziemy je odebrać.

Jak widać tego jej za władzy radzieckiej nie uczono i muszę ja usprawiedliwić. W końcu jeśli uczyła się na krawcową... ale przecież potrafiła przyjechać do Stanów, nauczyć się angielskiego i tu znaleźć pracę. O czym to świadczy, jeśli porównać ją do Meksykańczyków, czy nawet naszych własnych obywateli z Puerto Rico, którzy cale życie mogą przeżyć i nie nauczyć się angielskiego?

Kiedyś wracając z lotniska w Miami zabłądziliśmy i wjechaliśmy w okolice zamieszkałe przez Kubańczyków. Tam nie było nikogo z kim się można było dogadać po angielsku.

Jak widać Słowianie są bardziej zdolni w przystosowaniu się do nowych warunków życia niż Latynosi.

Stanisław Szybalski, Punta Gorda, Floryda, 13 stycznia 2010 r.

Na zdjęciu: autor podczas rejsu po Karaibach.

Source: PAP