Warszawa (PAP) - O tym czy sól jest szkodliwa decyduje nie tylko zbyt duże jej spożycie. Dla zdrowia bardziej niekorzystne jest, gdy na duże spożycie soli nakÅ‚ada siÄ™ maÅ‚a zawartość potasu w diecie – sugerujÄ… badania opublikowane przez „Archives of Internal Medicine”.

Sól kuchenna zawiera niemal wyłącznie chlorek sodu, który podejrzewany jest o to, że spożywany w nadmiarze może powodować nadciśnienie tętnicze krwi, co z kolei sprzyja chorobie niedokrwiennej serca oraz udarom mózgu.

„Potas może jednak neutralizować szkodliwe dziaÅ‚anie sodu. Dopiero, gdy jest go zbyt maÅ‚o, sól wykazuje szkodliwe dziaÅ‚anie” – wyjaÅ›nia jedna z autorek badaÅ„ dr Elena Kuklina z Centers for Disease Control and Prevention.

Uczona powołuje się na badania CDC, jakie przeprowadzono na 12 tys. ochotników w wieku powyżej 20 lat. Wynika z nich, że ludzie, którzy spożywają dużo soli i niewiele potasu są dwukrotnie bardziej narażeni na zgon z powodu zawału serca w porównaniu do osób, w których diecie jest zarówno dużo sodu, jak i potasu. Wykryto również, że zbyt mała zawartość potasu o 50 proc. zwiększa ryzyko zgonu z innych przyczyn.

Obserwacje trwały 15 lat, w tym czasie zmarło 2 270 osób. U 825 zmarłych przyczyną zgonu były choroby serca, 433 osoby zmarły z powodu zatorów i udarów mózgu.

Nie wiadomo jednak, w jaki sposób potas neutralizuje szkodliwe działanie soli kuchennej. I nie wystarczy zażywać go w tabletkach, żeby zwiększyć jego zawartość w organizmie. Trzeba przede wszystkim wzbogacić codzienny jadłospis w obfitujące w ten pierwiastek warzywa i owoce. Są to głównie rośliny strączkowe, owoce cytrusowe, banany, melon kantalupa, pestki słonecznika, liście mięty, zielone warzywa, pomidory, ziemniaki oraz orzechy.

PrzykÅ‚adowo w 100 g moreli suszonych jest 1666 mg potasu, w figach suszonych – 938 mg, awokado – 600 mg, bananach – 395 mg, ziemniakach – 357 mg, selerze – 320 mg, kiwi – 290 mg, pomidorach – 282 mg oraz grejpfrutach – 277 mg.

Dziennie spożycie potasu powinno wynosić 4,7 g, ale rzadko kiedy ta norma jest spełniona. Gdy jest go zbyt mało następuje utrata apetytu i osłabienie organizmu, arytmia serca, bóle głowy, a także zaburzenia koncentracji, nerwowość i zaburzenia snu.

Źródło: PAP